De weersomstandigheden waren verre van ideaal: veel wind, af en toe regen en een temperatuur tussen 10 en 15 graden tijdens de marathon, een snelle chrono mochten we wel vergeten.
Van bij de start zette ik mij op kop, enkel Gino Van Geyte ging mee in mijn spoor. Er stond opnieuw enorm veel volk in het stadscentrum van Torhout, het was als streekatleet echt genieten. De eerste kilometer ging met 2'55" wel iets te snel. Gino en ik zochten daarna een goed tempo en zo begonnen we aan een mooie tweestrijd. We liepen zij aan zij en hadden zelfs de tijd om wat te babbelen. Ook in de stroken zwaar tegen de wind in liepen we naast elkaar, we vloekten wel toen er nog wat regen uit de lucht viel ook. Ons tempo lag de hele tijd tussen de 3'15" en de 3'20"/km, tegen de wind in was dat een tempo tussen de 3'20" en de 3'30"/km. We liepen lang op een schema van 2u18'-2u20' en dat is bijzonder snel, zeker op de zwaardere omloop in Torhout.
Het tempo voelde voor mij goed aan, het was voor het eerst dat ik een marathon aanvatte op zo'n tempo, dus het was wat afwachten hoe mijn lichaam ging reageren naar het einde toe. De spieren en de voeten begonnen tijdens de laatste 7km al wat meer pijn te doen, maar dat is natuurlijk normaal bij een marathon. Tijdens die laatste 7km ging het tempo opnieuw naar +/- 3'15"/km en we bleven maar zij aan zij lopen, kon het nog spannender? Ik denk dat het voor de eerste keer was dat ik zo'n hoog tempo kon blijven aanhouden tijdens de laatste 7km van een marathon en dat is alvast een opsteker voor de toekomst. Toen we met nog 2km te gaan opnieuw het centrum van Torhout naderden werd het publiek echt gek, iedereen leefde zo mee, wie zou het halen? Ik wist dat ik nog één kans had om te winnen en dat was de eindsprint afwachten, vroeger aanzetten had geen zin, want Gino voelde zich ook nog goed. We waren elkaar waard en de eindsprint ging moeten beslissen wie ging winnen en zich tot Belgisch- en Vlaams kampioen zou kronen.
De markt in Torhout was een heksenketel, de supporters schreeuwden ons vooruit en ik zette me schrap voor de ultieme uitval van Gino. Ik durfde geen risico's te nemen in de gladde bochten en op zo'n 200m van de streep zette Gino vol aan, wat een explosie. Ik reageerde in de bocht van de Oostendestraat wat te laat en vertrok al met een achterstand richting de markt, maar spurten na 42km is niet meer hetzelfde als spurten na een 10km of een halve marathon natuurlijk. Gino had na 42km gewoon een sneller eindschot dan mij en won dan ook de wedstrijd in een tijd van 2u22'16", hij werd zo voor de 4de maal Belgisch kampioen. Ik strandde op 2 seconden eervol als 2de en mijn 2u22'18" was alvast goed voor een nieuwe besttijd. Vincent Nardozza werd mooi 3de met een tijd van 2u30'49".
Bij mijn eerste Belgische titelstrijd op de marathon pak ik dus zilver en dat is natuurlijk ook niet mis, want voor mij is het mijn eerste podium op een Belgisch kampioenschap ooit. De volgende jaren komen er natuurlijk nog kansen om die Belgische titel te grijpen op de marathon. Ik had natuurlijk liever voor eigen volk die Belgische- en Vlaamse titel in de wacht gesleept en zeker die combinatie met de Nacht van West-Vlaanderen maakte het zo speciaal, maar ik heb opnieuw bewezen dat ik op de marathon nog een mooie toekomst voor me heb. Ik loop in Torhout mijn besttijd op de marathon en dat geeft me enorm veel vertrouwen voor mijn najaarsmarathon. Een tijd onder de 2u20' mag ik nu zeker en vast ambiëren. Bij mijn najaarsmarathon liep ik de afgelopen jaren telkens ongeveer 5 minuten sneller dan in Torhout, als we die lijn dit jaar doortrekken dan zit er wel een bijzonder mooie tijd aan te komen : ).
Ik zou er staan in Torhout en dat was ook zo, ik ging strijden tot de laatste meter en dat heb ik ook gedaan, dus ik kan mij niets verwijten!
Ik heb een schitterende marathonvoorbereiding gehad. Ik wist in mijn voorbereiding op Torhout al mijn stratenlopen te winnen en ik maakte opnieuw een mooie progressie. Ik won met Dwars door Brugge ook één van de mooiste stratenlopen in België! Een uitdaging was mijn goede conditie van eind april/begin mei vast te houden tot Torhout. Ik luisterde tijdens mijn voorbereiding goed naar mijn lichaam en dat loonde en ik stuurde mijn trainingsprogramma bij wanneer nodig. Een strijdmarathon zoals Torhout is nog altijd anders dan een grote stadsmarathon waar er met hazen wordt gelopen en waar de chrono het belangrijkste is, maar door zo'n strijdmarathon word je wel sterker. Ik voelde mij na afloop van de marathon in Torhout nog zeer goed, een teken dat het met de recuperatie ook steeds beter gaat. Ik kon ook voor het eerst voldoende drinken tijdens mijn marathon (bijna 1,75 liter) en dat is toch ook een opsteker.
Ik wil alle mensen bedanken die me in Torhout hebben aangemoedigd, het was echt schitterend hoe jullie achter mij stonden. Volgend jaar kom ik alvast terug naar de Nacht van West-Vlaanderen!
Tijdens de marathon kon ik voor de bevoorrading rekenen op de steun van mijn vader in Torhout en trainingsmakker Lieven Vandenbroucke in Lichtervelde. Mijn trainer Raymond Van Paemel, zijn vrouw Leen Meert en ook Charlotte Vandewalle stonden me bij tijdens de opwarming en zorden voor foto's. Raymond stond natuurlijk ook in voor de coaching onderweg!
Nu laat ik mijn lichaam goed rusten, dat wil zeggen een weekje niet lopen en dan enkele weken met wat lichte duurloopjes. Wedstrijden loop ik normaal pas opnieuw vanaf augustus. Het volgende doel is pas op 9 oktober, dan loop ik opnieuw de marathon van Eindhoven. Wat ik wellicht wel ga doen, is wat haaswerk op de piste om enkele bevriende atleten op weg te zetten naar een besttijd op de 3.000m of 5.000m.
Tot slot wil ik nog iedereen bedanken die me in mijn voorbereiding gesteund heeft, in het bijzonder mijn ouders, familie, vrienden, trainingsmakkers, trainer, kine en sponsors (Adidas, Etixx, Campressport, Running Center Brugge) en iedereen die ik zou vergeten zijn!
http://www.focus-wtv.tv/programma/focus/bk-marathon-torhout (verslag regionale televisie)
De foto's komen in de loop van de week online ...